Σήμερα θα αρχίσουμε από το εθνικό μας σπορ , ιδιαίτερα στις μέρες μας.. Και ποιο είναι το εθνικό μας σπορ; Το ποδόσφαιρο ίσως μου πείτε.. το μπάσκετ ίσως μου πείτε .. όχι θα σας απαντήσω..
Το εθνικό μας σπορ σήμερα είναι η γκρίνια.. Γκρινιάζουμε για τα πάντα .. Για τη κρίση που μας τα πήρε όλα και μας αδίκησε.. Για τους κυβερνώντες, τους εκάστοτε .. που τα φάγανε.. για τους γονείς μας που δε μας μεγάλωσαν σωστά, για τα παιδιά μας ακόμα και για τον καιρό…
Κάποτε οι δικαιολογίες μας πείθουν. Άλλοτε πάλι παρατηρούμε ότι τα άτομα που έχουν αυτή τη τάση πάντα βρίσκουν κάτι άλλο εξ ίσου« λογικό» για να γκρινιάζουν για να διαμαρτυρηθούν, για να πουν ποια είναι τα ΟΧΙ χωρίς βέβαια να έχουν ψάξει για τα ΝΑΙ… Μήπως τελικά όλη αυτή η τάση είναι μια Συνήθεια ζωής , μια Στάση που βρίσκεται μέσα τους και αποτελεί τα γυαλιά με τα οποία βλέπουν τη πραγματικότητα;
Ο αρχαίος φιλόσοφος Σωκράτης έλεγε ένα γνωμικό και θεωρούσε ο ίδιος πως ήταν και το πιο σπουδαίο από αυτά που είχε πει . « Γνώθι αυτόν» Γνώριζε τον εαυτό σου..Μήπως από κει απορρέουν τα πάντα; Μήπως εκεί θα βρούμε όλες τις απαντήσεις ; Μήπως όλα τα δεινά προέρχονται από τη Νοοτροπία μας; Δηλαδή από τη βασική μας Στάση ζωής μας;
Αυτό λοιπόν που πραγματικά θα άλλαζε τη ζωή μας δεν είναι τόσο ένας εξωτερικός παράγοντας αλλά η αλλαγή στη Νοοτροπία μας..
Τι είναι όμως αυτή η φοβερή νοοτροπία , πως δημιουργείται ,από τι εξαρτάται και πως τελικά αλλάζει; .. Αν αλλάζει….. Μπορούμε ν ανακαλύψουμε τον ήρωα μέσα μας ; Μπορούμε ν αλλάξουμε τη βασική μας συχνότητα ώστε να ναι συχνότητα Γιορτής κι όχι Μιζέριας;
Η αλλαγή της νοοτροπίας δεν είναι κάτι νέο.. Πολλοί είναι αυτοί που διακηρύττουν (κυρίως οι εκπρόσωποι της σχολής της Θετικής Σκέψης) ότι αρκεί ν καταφέρει κανείς ν αλλάξει τις « κακές σκέψεις του κι όλα θα πάνε αυτόματα καλύτερα στη ζωή του Έτσι αρκεί απλά να επαναλαμβάνουν κάποιες θετικές δηλώσεις και να περιμένουν ότι όλα θ αλλάξουν .Όμως δυστυχώς δε θ αλλάξει τίποτε όταν οι δηλώσεις αυτές αντικρούουν σ ολόκληρο τον εσωτερικό προγραμματισμό που ασυνείδητα έχουν μέσα τους .
Έτσι πολλοί είναι αυτοί που έχουν ματαιωθεί με αποτέλεσμα όλα αυτά περί Θετικής Σκέψης να ονομάζονται χαρακτηριστικά «Αμερικανιές»
Ποια είναι όμως αυτά τα υποσυνείδητα γρανάζια – εμπόδια που μπλοκάρουν τις προσπάθειες μας για μια αλλαγή;
Μετά από έρευνες που έχουν γίνει στο τομέα αυτό βρέθηκαν 12 υποσυνείδητοι τέτοιοι μηχανισμοί τους οποίους θα αναπτύξουμε παρακάτω και με τους οποίου πρέπει να δουλέψει κανείς βιωματικά και όχι μόνο θεωρητικά για να επιφέρει ένα ουσιαστικό αποτέλεσμα στη ζωή του
1)ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΠΕΠΟΙΘΕΣΗ
Η νοοτροπία μας θα έλεγε κανείς δεν είναι τίποτε άλλο από τη βασική μας στάση – θέση προς τη ζωή.. η οποία δεν περιλαμβάνει όπως μπορεί να νομίζει κάποιος πολλές και βαρύγδουπες σκέψεις..(άλλωστε σχηματίζεται συνήθως κα σε μια αρκετά πρώιμη ηλικία0 που δε προλαβαίνει ακόμα να διαμορφωθεί πλήρως το λεξιλόγιο, αλλά από μια μόνο σκέψη που αποτελεί και τη πυρηνική μας πεποίθηση(core belief) και η οποία σχηματίζεται σ ένα εσωτερικό κομμάτι του εγκεφάλου μας, που δεν έχουμε επίγνωση…κι ίσως να μη ξέρουμε καν την ύπαρξη της
Όταν όμως διαμορφωθεί καθορίζει την προσωπικότητα και τη συμπεριφορά μας και τείνει να επαναλαμβάνεται , να εδραιώνεται συνεχώς και να ισχυροποιείται με τη πάροδο του χρόνου
Είναι σαν ένα σενάριο που έχουμε γράψει για τον εαυτό μας που προκαθορίζει την ιστορία ζωής μας.. Την ιστορία που λέμε στον εαυτό μας αλλά και στους άλλους .. με τις πράξεις μας.
Άλλες φορές αυτή η πυρηνική πεποίθηση μπορεί να αποτελεί το μαγικό ραβδί επιτυχίας μας και άλλοτε ν α είναι η Λυδία λίθος της καταστροφής μας. Το default μας..
Μερικά παραδείγματα τέτοιων πυρηνικών καταστροφικών πεποιθήσεων που συνήθως σχηματίζουμε όταν ακόμα είμαστε βρέφη είναι :
-θα ουρλιάζω και οι άλλοι θα μου ικανοποιούν τις ανάγκες
– Η μαμά δε μ αγαπά γιατί λέει ότι είμαι δύσκολο παιδί .. Άρα δεν αξίζω την αγάπη..
-Η ζωή είναι ένας αγώνας.
• Είμαι ανάξιος.
• Πρέπει να είμαι τέλειος για να με αγαπούν.
• Ο κόσμος είναι επικίνδυνος.
• Δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι κανέναν.
• Πρέπει να κρύβω τα συναισθήματά μου.
• Πρέπει να έχω τον έλεγχο.
• Για να μην κινδυνεύω, πρέπει να χαμογελάω συνέχεια.
• Για να μην κινδυνεύω, πρέπει να κρύβομαι (ή να είμαι αόρατος).
• Η αγάπη πληγώνει.
• Δεν μου αξίζει να με αγαπούν.
• Δεν είμαι σημαντικός.
• Είμαι ηλίθιος.
• Είμαι ανήμπορος.
• Είμαι μια αποτυχία.
• Είμαι μπελάς.
• Δεν μπορώ να κάνω τίποτα σωστά.
• Θα με εγκαταλείψουν.
• Κανείς δεν με προσέχει.
• Είμαι υπεύθυνος για την ευτυχία των άλλων.
• Οι άλλοι είναι υπεύθυνοι για την ευτυχία μου.
• Δεν έχω τον έλεγχο της ζωής μου.
• Οι ανάγκες όλων των άλλων έρχονται πρώτες.
• Είμαι ένοχος και μου αξίζει να τιμωρηθώ.
• Ο Θεός με αγαπάει μόνο όταν είμαι καλός και τέλειος.
• Δεν έχει νόημα να προσπαθώ.
• Θα έρχομαι πάντα δεύτερος.
• Δεν υπάρχουν ποτέ αρκετά για όλους.
• Καλύτερο το κακό που ξέρεις από το κακό που δεν ξέρεις.
• Καθώς μεγαλώνεις, αρρωσταίνεις.
• Οι άντρες είναι…
• Οι γυναίκες είναι…
Κάθε μια από αυτές τις πυρηνικές πεποιθήσεις επηρεάζει ολόκληρο τον εγκέφαλο , τους νευρώνες και το κεντρικό νευρικό σύστημα όπως λέει και ο Bruce Lipton στο βιβλίο του « η βιολογία της πεποίθησης.» η όπως υποστηρίζει ολόκληρη η θεωρία του NLP.. του νευρογλωσσικού προγραμματισμού..
..Ότι μας θυμίζει αόριστα το αρχικό Τραύμα, μπορεί να ενεργοποιήσει την αντίδραση στρες, πλημμυρίζοντας τον οργανισμό με αδρεναλίνη και κορτικοστεροειδή -στρεσορμόνες-, ώστε να προετοιμάσει το σώμα για μια επικίνδυνη κατάσταση.
Ωραία θα μου πείτε.. η λύση είναι απλή .θα βρω αυτές τις πεποιθήσεις και θα τις αλλάξω…
Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά… διότι η ψυχή μας δεν είναι τόσο απλή..
2)ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ
Κάθε πυρηνική πεποίθηση επίσης πλαισιώνεται κι από πολλές συναφείς πεποιθήσεις που όλες μαζί απαρτίζουν και το βασικό χαρακτήρας ενός ατόμου
Κάθε τέτοια πεποίθηση δεν είναι μόνο μια βαθιά εδραιωμένη σκέψη άπειρες φορές επαναλαμβανόμενη κατά τη διάρκεια της ζωής μας, αλλά και συναισθηματικό μοτίβο, ολόκληρο δηλαδή νευρονικό κύκλωμα στον εγκέφαλο και μάλιστα κληρονομείται από γενιά σε γενιά.. κι επειδή οι ασθένειες απορρέουν συνήθως από τέτοιες σκέψεις δεν είναι τυχαίο ότι οι απόγονοι πάσχουν από τις ίδιες ασθένειες με τους προγόνους τους. Εκτός από τα «μαύρα πρόβατα» τους ανυπάκουους δηλαδή της Οικογένειας οι οποίοι αντιδρούν στις βασικές πεποιθήσεις της κι έτσι δεν κληρονομούν και τις ασθένειες της ( έρευνα της Η μαιευτήρα-γυναικολόγου Κριστιάν Νόρθραπ )
Κάθε αρνητική πεποίθηση επίσης γίνεται μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία (όπως θα δούμε), έτσι θα βρίσκουμε παντού «αποδείξεις» για την ισχύ της. Την αποδεικνύουμε στον εαυτό μας, κι έτσι την ενισχύουμε ακόμα περισσότερο
Στο βιβλίο της Gill Edwards, μιας κλινικής ψυχολόγου που εργαζόταν στο βρετανικό Εθνικό Σύστημα Υγείας μέχρι το 1989, «Άλλαξε τις Σκέψεις σου, Άλλαξε τη Ζωή σου» (Εκδόσεις Διόπτρα) διαβάζουμε πως οι πεποιθήσεις μας είναι το κλειδί της υγείας και της ευτυχίας μας.
Η ανταπόκρισή μας σε μια κατάσταση δεν εξαρτάται από το τι συμβαίνει, αλλά από τον τρόπο που ερμηνεύουμε αυτό που συμβαίνει. Οι πεποιθήσεις μας μοιάζουν με γυαλιά ενός συγκεκριμένου χρώματος, τα οποία παραμορφώνουν τον τρόπο που βλέπουμε όσα συμβαίνουν. Τα γυαλιά μας μπορεί να «βλέπουν» επικριτικές συμπεριφορές ή να εντοπίζουν διαρκώς τον κίνδυνο μιας πιθανής εγκατάλειψης ή να αντιλαμβάνονται τον κόσμο ως φιλικό και καλό. Τείνουμε να βλέπουμε αυτά που περιμένουμε να δούμε.
3)ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΩΠΑ
Μια άλλη επίσης παράμετρος που πρέπει να τη λάβουμε σοβαρά υπόψη μας είναι τα πολλά πρόσωπα (states of ego) που έχουμε μέσα μας και ίσως δεν τα έχουμε συνειδητοποιήσει
Σε κάθε γωνιά της ψυχής μου, υπάρχει ένας βωμός σε διαφορετικό θεό».
Φερνάντο Πεσσόα
Πέρα από την κυρίαρχη στάση μας που χαρακτηρίζει την προσωπικότητα μας έχουμε κι άλλα πρόσωπα μέσα μας με τις δικές τους τάσεις το κάθε ένα που ίσως κοντράρουν με την κυρίαρχη…. Τις περισσότερες φορές εμείς δεν συνειδητοποιούμε κάτι τέτοιο .. αλλά συχνά αναρωτιόμαστε « γιατί δε κάνω τελικά αυτά που θέλω να κάνω; Μέσα μας λοιπόν έχουμε διαφορετικούς ήρωες, πρόσωπα φαινομενικά αντικρουόμενα, νικητές και χαμένους, πολεμιστές και ειρηνοποιούς ,την νοικοκυρά αλλά και την «πλανεύτρα», τον ήσυχο αλλά και τον επαναστάτη, όχι μόνο φωτιά αλλά και νερό.
Τα διαφορετικά πρόσωπα από τα οποία αποτελείται η προσωπικότητα μας, έχουν ονομαστεί , σε διάφορες σχολές της διαπροσωπικής ψυχολογίας ως υποπροσωπικότητες. Έχουμε δηλαδή μια ολόκληρη ομάδα.. μια δική μας εσωτερική οικογένεια Οι υποπροσωπικότητες αυτές εμφανίζονται για να μας βοηθήσουν ν’αντιμετωπίσουμε διάφορες ψυχοκοινωνικές καταστάσεις. Είναι ψυχολογικοί δορυφόροι, οι οποίοι συνυπάρχουν σαν μια πληθώρα ζωών μέσα στο γενικό μέσο της προσωπικότητας μας. Καθεμία έχει ένα στυλ και ένα δικό της κίνητρο, πολλές φορές εντελώς ανόμοιο με τις άλλες.
Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι δεν είμαστε μονάδες γιατί δεν έχουμε πολλά σώματα και πολλά μέλη και επειδή το ένα χέρι συνήθως δεν χτυπά το άλλο. Αλλά, μεταφορικά, αυτό ακριβώς συμβαίνει μέσα μας. Διάφορες υποπροσωπικότητες παλεύουν διαρκώς: παρορμήσεις, επιθυμίες, αρχές και φιλοδοξίες μπλέκονται σε μία ακατάπαυστη μάχη.
Αναγνωρίζοντας τις βασικές μας υποπροσωπικότητες, αρχίζουμε τη διαδρομή που θα οδηγήσει στο να τις ελέγξουμε και να εναρμονίσουμε τις ενέργειες τους με τον Πυρηνικό μας Εαυτό
Όταν αναγνωρίζουμε μια υποπροσωπικότητα, μας δίνεται η δυνατότητα να εξέλθουμε από αυτή και να την παρατηρήσουμε. Τότε παύουμε να ταυτίζουμε τον εαυτό μας με εκείνη και συνειδητοποιούμε πως δεν είμαστε μόνο αυτό , ότι η υποπροσωπικότητα είναι κομμάτι κι όχι όλο, ο εαυτός μας είναι εκείνος που περιλαμβάνει εκείνη καθώς και πολλές άλλες. Έτσι την εμποδίζουμε να αυτονομηθεί και να καταλάβει τα ηνία της Ύπαρξής μας ιδιαίτερα αν είναι δυσλειτουργική. Για παράδειγμα, εάν μια υποπροσωπικότητα μου είναι «ο ανασφαλής», ίσως να πιστεύω πως είμαι ένα ανασφαλές άτομο, κι όχι ότι η ανασφαλής υποπροσωπικότητα είναι απλώς ένα κομμάτι μου κι ότι έχω κι άλλα, ίσως τελείως διαφορετικά από αυτό.
4)Ο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Κάποτε αυτές οι υποπροσωπικοτητες διαλέγονται μεταξύ τους όχι πάντα με εποικοδομητικό τρόπο
Παρατηρώντας την καθημερινότητα μας και τον εσωτερικό μας διάλογο, κάποιοι από εμάς θα διαπιστώσουμε ότι γινόμαστε οι χειρότεροι επικριτές του εαυτού μας.
Δώστε την προσοχή σας στο να παρατηρήσετε τις «συζητήσεις» που κάνετε με τον εαυτό σας, τον εσωτερικό σας διάλογο. Θα διαπιστώσετε το πόσο αρνητικοί είμαστε όλοι μας τελικά με τον εαυτό μας, το πόσες αρνητικές λέξεις χρησιμοποιούμε για αυτόν όταν θυμώνουμε:
· Που δεν καταφέραμε να κάνουμε κάτι όσο καλά θα θέλαμε
· Που δεν πετύχαμε ένα στόχο μας
· Που δεν έπιασαν τόπο οι προσπάθειες μας να καταφέρουμε κάτι
· Που αποτύχαμε σε κάτι άλλο
Το αποτέλεσμα της αρνητικής αυτοκριτικής είναι πως τελικά μας κάνει να νιώθουμε ηττημένοι, απογοητευμένοι, απελπισμένοι. Νιώθουμε δηλαδή ότι δεν είμαστε αρκετοί:
· Αρκετά ικανοί
· Αρκετά έξυπνοι
· Αρκετά άξιοι
· Αρκετά εμφανίσιμοι
· Αρκετά αδύνατοι
1. Ποια είναι τα βασικά είδη του αρνητικού εσωτερικού διαλόγου; Τα πιο κοινά είδη είναι:
· Ο θυμωμένος εσωτερικός διάλογος που καταλήγει στο να κατηγορώ τον εαυτό μου
· Η έντονη εσωτερική κριτική που καταλήγει στο να υποτιμώ τον εαυτό μου
· Ο εσωτερικός διάλογος της απελπισίας που καταλήγει στο να νιώθουμε αβοήθητοι και ηττημένοι.
«Πολύ συχνά βλέπω ανθρώπους που ο αρνητικός τρόπος που σκέφτονται, ο αρνητικός τρόπος που μιλούν στον εαυτό τους και ο αρνητισμός με τον οποίο λειτουργούν καθημερινά, τελικά τους φέρνει στο σημείο όπου επηρεάζονται όλοι οι τομείς της ζωή τους. Η απαισιοδοξία κατακλύζει όλη τους τη ζωή και καταλήγουν να μιλούν στον εαυτό τους λες και μιλάνε στο χειρότερο εχθρό τους κι όχι στο σύμμαχο τους! Με αυτό τον τρόπο επηρεάζεται η επαγγελματική, η κοινωνική, η οικογενειακή και η ερωτική τους ζωή. Κι αυτό με τη σειρά του σημαίνει πως όσο πιο άσχημα μιλάμε στον εαυτό μας τόσο μειώνονται τα επίπεδα ευτυχίας τους» Ελένη Φύσσα, ψυχολόγος, πτυχιούχος Πανεπιστημίου Κρήτης
Για παράδειγμα πολλές φορές βρίσκουμε να συνυπάρχουν σε κάποιον ένα μικρό παιδί που κάνει ζαβολιές. Και ένας αυστηρός κριτής που το μαλώνει διαρκώς. Με πολύ θυμωμένο τρόπο
5)Η ΑΥΤΟΕΙΚΟΝΑ ΜΑΣ
Μέσα από αυτό το διάλογο καθορίζεται κατά πολύ και ο τρόπος που εμείς οι ίδιοι βλέπουμε τον εαυτό μας .. η αυτοεικόνα μας(self-image) … κι αυτή ανεξάρτητα από τον τρόπο που μας βλέπουν οι άλλοι καθορίζει κατά πολύ τη νοοτροπία μας
Αφορά την εικόνα την οποία έχει το κάθε άτομο ξεχωριστά για τον ίδιο, αναγνωρίζοντας με συνειδητό τρόπο τα προσωπικά του χαρακτηριστικά, δυνάμεις και αδυναμίες
Είναι επίσης το πρόγραμμα δράσης που καθορίζει επακριβώς το πώς θα συμπεριφερθούμε, με ποιον θα συγχρωτισθούμε, τι θα προσπαθήσουμε και τι θα αποφύγουμε. Η κάθε μας σκέψη και η κάθε μας ενέργεια απορρέει από τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον εαυτό μας. Γι’ αυτό το λόγο ο δρ Μάξγουελ Μαλτζ, συγγραφέας του μπεστ σέλερ «Ψυχο-κυβερνητική», γράφει: «Ο στόχος κάθε ψυχοθεραπείας είναι να αλλάξει την εικόνα που έχει το άτομο για τον εαυτό του».
Όταν μισούμε τον εαυτό μας, μισούμε και όλους τους άλλους. Όταν αγαπάμε αυτό που είμαστε, τότε και ο υπόλοιπος κόσμος είναι θαυμάσιος
Ο τρόπος επίσης με τον οποίο βλέπουμε τον εαυτό μας καθορίζει γενικά τόσο τις περισσότερες από τις ενέργειες και επιλογές στη ζωή μας όσο και το πώς μας βλέπουν οι άλλοι.
Οι περισσότεροι ερευνητές υποστηρίζουν ότι είναι συνυφασμένος με τα βιώματα και τα μηνύματα που πήραμε από την οικογένειά μας και τον κοινωνικό περίγυρο στην παιδική ηλικία, τις προσωπικές εμπειρίες αλλά και την ιδιοσυγκρασία μας.
6)ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ
Απόρροια της εικόνας που έχουμε για το εαυτό μας αλλά και βασικό στοιχείο που καθορίζει επίσης τη νοοτροπία μας είναι η αυτοεκτίμηση (self-esteem).
Η αυτοεκτίμηση αναφέρεται στη συναισθηματική πλευρά του ατόμου και σχετίζεται με την άποψη του ατόμου για την αξία του ως άτομο. Επηρεάζεται από τις φιλοδοξίες, επιδιώξεις και τις υποκειμενικές αξιολογήσεις του ατόμου σχετικά με την επίτευξη ή όχι των επιδιωκόμενων στόχων του. Αφορά την θετική ή αρνητική στάση του ατόμου απέναντι στον εαυτό. Η αυτοπεποίθηση αφορά τη συμπεριφορά του ατόμου καθώς το άτομο θεωρεί ότι μπορεί να τα καταφέρει.
Συνεπώς, ο τρόπος με τον οποίο κατανοεί το άτομο και αντιλαμβάνεται τον εαυτό του έχει σημαντική επίδραση στον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίσει μια κατάσταση/γεγονός στη ζωή του (Coleman & Hendry, 1999). Για παράδειγμα, τα παιδιά με υψηλότερη αυτοεκτίμηση προσαρμόζονται καλύτερα στο σχολείο και έχουν περισσότερες πιθανότητες για υψηλότερη επιτυχία σε αντίθεση με τα παιδιά τα οποία δέχονται κριτική.
Τα παιδιά τα οποία αντιλαμβάνονται την αρνητική κριτική θεωρούν τον εαυτό τους αποτυχημένο, συνεπώς σταματούν να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τις οποίες έχουν. Οι ενήλικες επίσης, όταν αισθάνονται κατώτεροι από τους άλλους γύρω τους αυτόματα παραιτούνται από την προσπάθεια για κάτι καλύτερο.
Για αυτό η απόφαση για αλλαγή αρχίζει να εδραιώνεται μόλις αρχίσουμε να υποψιαζόμαστε ότι πέρα από τα κομμάτια που δε μας αρέσουν μέσα μας υπάρχει κι ένας υπέροχος Εαυτός ένας δοξασμένος Εαυτός, που πέρα aπo όλους κι από όλα αξίζει να ερωτευτούμε… ο οπoίος μπορεί ν αποτελεί και το νόημα της ύπαρξής μας .. Το πραγματικό νόημα.. Γιατί αν τον ανακαλύψουμε δε εγκαταλείψει και δε θα μας προδώσει ποτέ..
7)Η ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΜΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
Στον πυρήνα της ύπαρξής μας βρίσκεται ο αυθεντική μας ταυτότητα .. η Αλήθεια μας… Οι περισσότεροι όμως δεν ερχόμαστε ποτε σε πραγματική επαφή μαζί της
Ίσως γιατί φοβόμαστε ότι η πραγματική μας φύση είναι ατελής, αδιάφορη, μέτρια ή ελαττωματική. Η ίσως γιατί φοβόμαστε τις ίδιες μας τις ικανότητες.
Τότε λοιπόν αυτή συρρικνώνεται και γίνεται αόρατη ακόμα και για μας τους ίδιους. Για να συδιαλλεκτουμε με το κοινωνικό μας περιβάλλον συνηθίζουμε να φοράμε το προσωπείο ενός χαρακτηριστικού ή μιας συμπεριφοράς που δεν είναι πραγματικά δικό μας αλλά νομίζουμε ότι είναι
Ντυνόμαστε τα διάφορα προσωπεία που επιβάλλει η κοινωνία . Κι αν το κάνουμε συνειδητά για λόγους κοινωνικής επιβίωσης, ενώ μέσα μας γνωρίζουμε και αποδεχόμαστε το ποιοι πραγματικά είμαστε δεν υπάρχει πρόβλημα..
Το πρόβλημα αρχίζει όταν ταυτιζόμαστε με τα κοινωνικά αυτά προσωπεία και αντιμετωπίζουμε το τι θα πουν οι άλλοι ως θέσφατο και αλάνθαστη αυθεντία.. και τους αφήνουμε να καθορίσουν τη στάση μας και τη νοοτροπία μας..
Πρέπει ν απαντήσουμε κάποτε σε μια βασική ερώτηση: «Εάν για μια στιγμή ξεχάσεις το επάγγελμά σου, το ρόλο σου στην οικογένεια σου, την εικόνα που δείχνεις προς τα έξω , τις ετικέτες που έχεις βάλει στον εαυτό σου, ποια στοιχεία μέσα σου παραμένουν σταθερά και αναλλοίωτα; Ποια είναι τα ταλέντα σου; Οι αδυναμίες σου; Οι ελπίδες σου; Τα όνειρα σου; Οι φόβοι σου; Πώς σχετίζεσαι με τους άλλους; Ίσως πρέπει κάποτε να δούμε τον εαυτό μας λίγο επεξω και να να κάτσουμε να πιούμε καφέ μαζί του Να να συζητήσουμε ίσως για πρώτη φορά ανοιχτά και ειλικρινά και να δούμε την αλήθεια του
8)ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΑΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
Ποια είναι αλήθεια τα αυθεντικά μας συναισθήματα; Κάποτε όχι μόνο δεν τα συνειδητοποιούμε αλλά δεν έχουμε και το αντίστοιχο λεξιλόγιο για να τα εκφράσουμε.. Έχει βρεθεί όμως ότι όσο τα βασικά συναισθήματα μένουν στο ασυνείδητο η ενέργεια τους είναι πιο έντονη για τον οργανισμό και επηρεάζουν πολύ τη νοοτροπία μας αλλά και ολόκληρη την ψυχοσωματική μας κατάσταση.
Όταν εκφραστούν τα συναισθήματα αυτά,ακόμα και σε συμβολική γλώσσα (πχ μέσω τηςΤέχνης)
έρχονται για επεξεργασία στο μετωπιαίο μυελό κι έτσι μειώνεται η επίδραση του μεταιχμιακου συστήματος.. Αντίθετα όταν έχουμε ένα διεγερμένο μεταιχμιακό σύστημα το άτομο τείνει να σκέφτεται αρνητικά να οργίζεται χωρίς λόγο , να σωματοποιεί το πρόβλημα του κλπ. αλλά και το μεγαλύτερο μέρος της δύναμης και της ζωτικής του ενέργειας χάνεται.. έτσι αισθανόμαστε κουρασμένοι και αποδυναμωμένοι χωρίς προφανή λόγο
9)ΟΙ ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ ΜΑΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ
Δεν είναι όμως μόνο τα συναισθήματα μας που δε ξέρουμε αλλά και οι πραγματικές μας ικανότητες.. ο Maslow λέει ότι αν δεν γίνουμε όλα αυτά που μπορούμε να γίνουμε δε θα βρούμε την εσωτερική ειρήνη κι ότι κάθε στιγμή οι σκέψεις που κάνουμε είναι είτε σκέψεις βόλεψης που μας κρατούν στην ασφάλεια μας δηλαδή στη ζώνη άνεσης μας, είτε σκέψεις ανάπτυξης που μας πάνε λίγο πιο πέρα..
Στους μαθητές μου συνηθίζω να λέω πως μέσα τους έχουν το μαγικό κουτάκι με όλες τις δυνατότητες τους και πως στο χέρι τους αλλά και στο χέρι της εκπαίδευσης είναι να τις ανακαλύψουν και να γίνουν ο καλύτερος δυνατός εαυτός τους δηλαδή ήρωες..
Γιατί ήρωες δεν είναι κάποιοι άνθρωποι με υπερφυσικές ικανότητες που ζουν σε μια άλλη υπερφυσική διάσταση αλλά άνθρωποι απόo ανάμεσα μας που ξεπερνάνε τις συνήθειες του μέσου όρου και της βόλεψης και προσπαθούν να ανακαλύψουν και να εκπληρώσουν τις ικανότητες που εσωτερικά διαθέτουν..
Άλλωστε αυτά υποστηρίζουν και τα βιβλία τους η Ιλιάδα και η Οδύσσεια τα οποία δεν είναι απλά λογοτεχνία ούτε μόνο ιστορία αλλά κρύβουν μια μέθοδο που είχαν επινοήσει οι Αρχαίοι Έλληνες για να βρίσκουμε τον ήρωα μέσα μας…
Όταν ο Ηρακλής ολοκλήρωσε τους άθλους και έδειξε στον εαυτό του και στους άλλους τις φοβερές του ικανότητες τότε μόνο βρήκε την εσωτερική ειρήνη και έγινε ημίθεος
10)ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ
Παρατηρούμε κάποιες φορές πως ακόμα κι όταν όλα έρχονται βολικά για ένα άτομο με πεσιμιστική νοοτροπία τείνει και πάλι να βλέπει μόνο τα αρνητικά και να μην αλλάζει ουσιαστικά τη ζωή του
Το δεμένο σκυλί συνηθίζει να ζει γύρω από την αλυσίδα του.. Ακόμα κι όταν το απελευθερώσει κάποιος κάνει μια βόλτα κι επανέρχεται στο μέρος της φυλακής του και κάνει σχεδόν τα ίδια πράγματα που έκανε κι όταν ήταν δεμένο..
Επίσης είναι γνωστή η ιστορία με το δεμένο ελεφαντάκι Έτσι κι ο άνθρωπος διαμορφώνει μια ζώνη άνεσης που ακόμα κι αν είναι επώδυνη και θλιβερή του είναι όμως οικεία… και με βάση αυτή τη νοοτροπία αντιστέκεται στην αλλαγή. Και με την αέναη επανάληψη των ίδιων πράξεων εδραιώνει ακόμα περισσότερο τη δυσλειτουργική Στάση που αρχικά είχε διαμορφώσει.
11)ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ
Κι αν η ζωή ενός τέτοιου ατόμου είναι συνήθως πολύ δύσκολη και θλιβερή θα περίμενε κανείς να κάνει πολλές προσπάθειες για να ξεφύγει. Να θέλει να βλέπει ένα φωτεινό ορίζοντα ή έστω να ελπίζει σ ένα καλύτερο μέλλον..
Όμως τα άτομα με τέτοια Στάση ζωής πολλές φορές δεν τολμούν ούτε καν να ονειρευτούν .Και άρα δε καταβάλουν και τις αντίστοιχες προσπάθειες. Ίσως γιατί δε πιστεύουν μέσα τους σε μια καλή έκβαση.. Η στάση τους μπλοκάρει μια τέτοια πίστη.. Έτσι ακόμα κι αν φαινομενικά κάνουν προσπάθειες υποσυνείδητα τις υπονομεύουν. Δεν κάνουν ή αναβάλλουν να κάνουν τις απαραίτητες δράσεις. Δεν φροντίζουν να αποκτήσουν νέες δεξιότητες. Αισθάνονται ότι είναι καταδικασμένοι να ζουν στο βούρκο και στο περιθώριο.
12)ΕΠΙΔΟΣΗ
Συνήθως οι επιδόσεις μας επιβεβαιώνουν τη στάση μας.. είναι σα να έχουμε δυο κουμπιά στον εγκέφαλο και μείς να πατάμε πάντα το οf.
.Ακόμη και να έχουμε τις απαραίτητες γνώσεις για κάτι η στάση μας μας μπλοκάρει…δε ξυπνάμε τον ήρωα μέσα μας και έτσι η επίδοση είναι ανάλογη της στάσης μας. Την επιβεβαιώνει και τη διαιωνίζει .Από μόνη της η δύναμη της θέλησης σ αυτή τη περίπτωση δεν επαρκεί.. Βρίσκουμε χιλιάδες δικαιολογίες στο ότι δε τα καταφέρουμε.. Ασυνείδητα αυτοϋπονομευόμαστε.. και τελικά τα αποτελέσματα μας δικαιώνουν και η αρνητική στάση – νοοτροπία διαιωνίζεται . Είναι Φαύλος Κύκλος.. Ο Μόνος τρόπος για να ξεφύγει κανείς από αυτόν είναι να συνειδητοποιήσει τους παραπάνω μηχανισμούς και να εφαρμόσει ένα σωστό επιστημονικό και καθοδηγούμενο πρόγραμμα για να τους ξεπεράσει.
